[HG 2.145.10] Maar Adam het met ‘n aangeleerde aartsvaderlike regterlike ampsgesig na vore gekom en het vir hulle ook op die gewone manier gevra: "Watter twis het vir julle hiernatoe gedryf?"

[HG 2.145.17] Derhalwe kan jy, vader Adam, ook ten volle rustig wees en afstand doen van al die ou, niksseggende ampsgebruike! Want Hy het dan vir ons almal ‘n nuwe formaat gegee, naamlik die allerheerlikste formaat van die liefde; daarin en daarby sal ons van nou af tot in alle ewigheid bly! Amen."

[HG 2.155.12] Maar des te vinniger was Adam met ‘n antwoord gereed. Hy het opgestaan, het sy ou ampsgesig opgesit, het na die Vreemdeling gedraai en vir Hom gesê:

[HG 2.237.13] Ek het nie hierdie optog bedoel, wat ons nou besig is om af te lê nie, maar net jou ampsgang van jou priesterskap.

[HG 2.272.4] Na sodanige opdrag het Henoch vir Lamech gesê: "Maar jy, my liewe Lamech, my broer en my ampsgenoot, ken in elk geval die wil van die Here en het nou niks meer van my nodig nie!

[HG 3.223.2] Hierdie afvaardiging van dertig onderpriesterlike begeleiers en die een aanvoerder, was ryklik met allerlei vriendskapsgeskenke, bestaande uit goud, silwer en edelstene toegerus. Twintig kamele was vol gepak, om dit te dra.

[HG 3.223.8] “Eers moet die vriendskapsgeskenke voor die tien neergelê word! Die tien sal dan vanuit hulle politieke gesindheid die vriendskap aanvaar! Waarom? Dit kan baie maklik geraai word: Naamlik om daardeur die owerpriesters in ‘n strik te lei!”

[HG 3.223.11] Maar toe die een aanvoerder sulke groot dinge van suiwer goud gesien het, het hy vir sy begeleiers gesê: “Vriende, hoe vergelyk hier ons vriendskapsgeskenke, waar daar hele berge van suiwer goud vir ons van alle kante af glansend verblind, - waar die geweldige rotsberg self, waarop die tien ‘n goud stralende kasteel gebou het, hier en daar van nature, uit suiwer goud blyk te bestaan? Lyk dit nie so, asof ons ‘n druppel water na die see toe aandra nie?! Maar die wil vir die werk! ‘n Skelm, wat meer gee, as wat hy kan en as wat hy het!”

[HG 3.224.4] Die owerpriesters het derhalwe vriendskapsgeskenke aan julle gestuur, wat julle moet aanneem as ‘n teken van hulle vriendskap, wat hulle met julle wil aanknoop!

[MA 4.15] Dat die diere- en plantewêreld [op die bewoonde kant van die maan] vir die trapsgewyse vorming van die siele van die maanmense volkome ooreenstem met die op hierdie kant [dit wil sê, die onbewoonde kant] afgelegde lugliggame van die geeste, wat – soos voorheen vermeld was - deur middel van die water deur die hele maanliggaam as`t ware heen sypel en dat hierdie, op die maer vlak van die plantegroei, en so verder die hele ry van die dierewêreld deur, weer beland op die plek van hulle bestemming, dit alles sal julle eendag eers in die meer volmaakte geestestoestand langs die weg van My genadelig duidelik onderskeidend aanskou en insien.

[GS 1.1.20] Die uiterlike materiële wêreld in al haar dele is (stem ooreen met) die ruwe kiesel. Die opdeling daarvan is die vorm gee aan die verskillende wesens. Die was van die kieselstof is die suiwering of trapsgewyse opstyging tot hoër potensies van die geeste in die materie. Die droging beteken die vrymaking of die veilig stel van die geeste in `n eenheid, wat al by die mens tot uitdrukking kom. Die souting is die gee van die barmhartigheidslig aan die gees in die mens. Die uiteindelike samesmelting deur die hitte van die vuur in die smeltkroes is die eenwording van die geeste, onder mekaar, sowel as met die vuur van My liefde. Want soos die materie in die smeltkroes nie kan saamsmelt, voordat hulle nie dieselfde warmtegraad as die van die vuur in hulleself opgeneem het nie, kan ook die geeste onderling nie vooraf eensgesind en dus vir ewig verdraagsaam word, voordat hulle deur My liefde of wel deur Myself, volkome deurdring word nie. So staan daar ook in die Skrif: “Wees volmaak soos u Vader in die hemel volmaak is” (Matthéus 5:48). En wederom staan daar: “Sodat julle een kan word soos wat Ek en U een is” (Johannes 17). Kyk, hieruit sal die voorbeeld tog sekerlik duidelik word.

[GS 1.16.8] Sien julle daar agter hierdie indrukwekkende sonslinger die buitengewoon groot vierkantige gebou, wat hom trapsgewys en ook piramidvormig met sy punt tot onder die hoë skynbare hemel uitspansel verhef? Ons sal daarheen gaan en die gebou bietjie van naderby bekyk. Die opskrif aan die een kant sal ons die betekenis daarvan vir eers duidelik maak. Julle wil dit, en kyk, ons is ook al ter plaatse!

[GS 2.19.6] Tegelykertyd sien ek ook dat oor die breë trap heen, bowendien nog drie ongeveer een klafter breë fluweel bande loop; twee is daar groen en die middelste is baie mooi rooi van kleur en hulle is so geleë dat hulle met die trappe, behoorlik vas aansluitend, trapsgewys as`t ware `n eenheid vorm.

[GS 2.27.2] Julle vra: In die land word mens weliswaar oorweldig deur grandiose (grootse) heerlikhede, maar hoe is dit dat ons daar, behalwe die visse in die grag rondom die berg waarop die paleis staan, geen ander, groter viervoetige diere ontdek nie? Geliefde vriende en broeders, afgesien van die vissies en enkele voëltjies sal julle op hierdie sentrale son glad geen ander dier ontdek nie. Sodanige diere is slegs aanwesig op planetêre sonne en op hulle planete en mane, omdat juis hulle, in `n sekere sin trapsgewyse dalend, geleidelik aan gevorm is uit die uitskeidingsprodukte van sulke sentrale sonne, waardeur, soos wat julle volgens my wete al dikwels ondervind het, in die lewe `n harder stryd om bestaan moet voer om tot die benodigde deeglikheid en reinheid te kom. Julle mag die volgende verhouding in julle opneem:

[GS 2.35.6] Deur die inspanning van die lewenskragte word dit verteer, waardeur hulle nie versterk, maar natuurlikerwys slegs verswak word. Met die mens is dit egter so gesteld dat tydens `n toestand van rus sy verbruikte kragte deur die voortdurende binnestroming van die Heer uit die hemele weer vervang word. Wanneer die lewenskragte dikwels op hierdie manier deur `n veelvuldige, doelmatige gebruik aangespreek word, dan word die houers juis deur die gebruik vir die verdere opname van die lewenskragte langsamerhand steeds wyer en sterker. Daardeur moet die mens dan by `n stapsgewyse geordende lewenswyse vanselfsprekend in krag en sterkte toeneem, omdat hy op hierdie manier as `n houer steeds meer lewenskrag in hom kan opneem.

[GS 2.66.3] Die mensegees wat deur sy liefde, deemoed en wysheid die naaste aan die Heer staan, is al steeds meer `n gemeenskaplike gees, omdat sy liefde, deemoed en wysheid al baie ander geeste in sy sfeer getrek het en sommiges nog voortdurend bly aantrek, ook al lewe sulke gemeenskaps-geestesmense lankal nie meer liggaamlik op aarde nie. So iets manifesteer hom in die geestelike wêreld as `n vereniging, wat so gevorm is, weliswaar in haar mees uitdyende omvang, sodat die spesifieke gemeenskapsgees op sigself `n selfstandige persoonlikheid is.

[GS 2.66.4] Maar mens sou hier kan vra; hoe kry so 'n vereniging nou juis die gestalte van so 'n gemeenskapsgees-mens? Hy sou tog ook wel as `n bewoonbare wêreld daaruit kan sien. Waarom moet dan juis die gestalte van `n mens in die hoë ryk van die geeste die basis vorm van `n bewoonbare vereniging vir hemelse wesens?

[GS 2.66.6] Kyk julle nou egter na al die nouliks te tel voorfases en vra julleself, aan die hand van wat julle nou weet, net af wat die doel is van so `n trapsgewyse voortskryding, dan sal die antwoord, by die eerste en die beste aanskouing van elke willekeurige mens, aan julle gegee word.

[GS 2.70.5] Tewens word hier egter, naas die materiële geologie, ook nog uitgelê hoe die hele materie en die uit haar gevormde organe in wese niks anders is nie as geestelik ooreenstemmende vorme, waarin `n gevange geestelike lewe op sy verlossing voorberei word. Daar word hulle ook die trapsgewyse vooruitgang getoon, volgens wat die gevange lewe van die sentrum van die aarde uitgaan en via tallose trappe opstyg en haarself dan op die oppervlakte van die aarde weer in tallose nuwe vorme manifesteer en verder ontwikkel. Kyk, dit alles leer die leerlinge in hierdie saal.

[JJ 58.20] En Cirénius het gesê: ”Wees in die geval dan my ampsgenoot solank Herodus leef en daarna eers opperste bevelvoerder oor die hele Judese land!” En Maronius het hierdie voorstel dankbaar aangeneem.