[1.2] Hy is aan die aarde toegevoeg, sodat hy haar uitstromende magnetiese krag kan opvang en dit, na gelang die aarde dit nodig het, weer aan haar kan teruggee: Daarom is sy loop om die aarde ook so buitensporig. Want hy rig hom altyd volgens die groter of kleiner hoeveelheid van die aanwesige magnetisme op die aarde; daarteenoor rig die loop van die maan, as draer van hierdie stof, homself ook, volgens die uiteindelike behoefte van die aarde aan hierdie natuurlike lewenstof - Dit is die vernaamste funksie van die maan.

[1.3] As `n planeet kleiner is as die aarde, het hy geen maan nodig nie. Die funksie van die maan word dan oorgeneem deur hele hoë gebergtes, wat byvoorbeeld by Venus, Mercurius, Mars en nog `n paar baie kleiner planete die geval is; maar die groter planete moet een of soms meer mane hê om die genoemde dienste aan hulle planeet te verleen.

[1.4] Ook op die maan lewe, net soos op die aarde, mense en talryke ander wesens, met net dié onderskeid, dat geen maan aan die voortdurend na die planeet toegewende kant bewoon is nie, maar altyd aan die teenoorgestelde kant, omdat hy aan die kant waarmee hy na die planeet toegekeer is, nie voorsien is van lug, nóg van water, van vuur of van alles wat maar vir die organiese lewe nodig is nie.