[1.9.24] En sien en luister verder en verstaan dit goed, wat nou verder gebeur het: Toe nou die ewige Liefde die voorwaarde aangeneem het en daardeur reeds vooraf aan die vereiste van die groot heiligheid van God voldoen het, toe laat die Godheid in ‘n sagte gesuis en gewaai, weereens net vir die Liefde verstaanbaar, Sy heilige wil verneem en sê in ‘n toespraak vol van ‘n saggeaarde stem, die volgende:

[1.9.25] “Sien, Jou groot barmhartigheid het in My na bo gekom en staan voor My alsiende oë, en Ek het in die rus van My heiligheid Jou groot opregtheid en ewige trou erken en het die druppels van berou van Adam en die druppels van treur van Eva getel en het deur Jou groot barmhartigheid deur en deur jammer geword.