[1.8.2] En sien, hulle begeerte het in die oordeel van die versoekende Godheid in Sy grimmigheid, gegroei. En daar het ‘n boom in die tuin gestaan, en die’ boom het appels van die mooiste soort gedra, en Eva was lus daarvoor, en sy het vir Adam gesê: “Sien, Adam, ek is baie lus vir hierdie vrug! As jy wil, sal ek een pluk en daaraan proe en dit vir jou, as die eerste gawe uit my hand, gee!”

[1.8.3] En sien, Adam het geswyg, en nagedink oor dit wat Eva gesê het. En ‘n innerlike stem, wat heilig was, aangesien dit uit die Godheid in hom gekom het, het vir hom gesê: “As julle van die vrug van hierdie boom sal eet, dan sal julle sterf!” En Adam het sodanig groot daaroor geskrik, dat hy vir die geliefde Eva geen antwoord daarop kon gee nie.