[1.5.17] Nou het die Godheid geroer, en die skepsels was bang vir die Godheid, en die Liefde het hulle vrees gesien en bevind dat hulle vrees geregverdig was, en die vrees het hulle gehoorsaamheid geword, en die gehoorsaamheid was hulle nederigheid, en die nederigheid was hulle liefde, en die liefde was hulle wet, en die wet hulle ewige vryheid, en die vryheid was hulle lewe, en die lewe hulle saligheid vir ewig.

[1.5.18] Nou sien, die ewige Liefde het met hulle gepraat, en hulle het die woord verstaan! Toe het hulle tonge los geraak, en die eerste woord, wat oor hulle lippe gekom het, was ‘Liefde’. En die Godheid het gehou van die toon van hulle spraak; en die Godheid was geroer deur die Liefde, en die beweging het in die skepsels vorm aangeneem, en die vorm het ‘n toon geword en die toon was die tweede woord en heet - ‘God’.