[1.13.4] En toe hy op die’ manier langs die oewer gestap het, het hy skielik met die linkervoet aan ‘n gewas wat eers bo die grond en dan in ‘n groot boom verstrengel was, vasgehaak, en hy het hard geval en het ‘n groot pyn aan sy lyf gevoel, wat vir hom ‘n nuwe ondervinding was; en hy was kwaad vir die gewas en het dit gevra, of dit dan nie sy meester ken nie.

[1.13.5] En die gewas het geantwoord: “Nee, ek ken jou nie!”

[1.13.6] Toe kyk Adam meer noukeurig vir die gewas en het dit nie herken nie. Toe vra hy weereens: “Wat is jou naam, en wat is jou geskiktheid?”