[1.10.7] Daar, waar dit lyk dat die groot band aan die wye uitspansel verdeel is, kyk baie daarnatoe en altyd wanneer julle daarheen kyk, moet julle dankbaar en diep ontroer wees; want daardie plek moet vir julle en ook die hele skepping as ewig blywende teken van julle getrouheidsbreuk met My dien, sowel ook vir My destydse breuk met die heiligheid van God uit barmhartigheid teenoor julle, en die band moet vir julle by die plek, waar dit lyk asof dit weer aanmekaar gelas is, herinner aan die groot bemiddeling van die ewige Liefde, wat Ek van ewigheid af is, tussen die onaantasbare heiligheid van God en tussen julle, wat getrouloos voor die aangesig van Sy onbeperkte heiligheid gesondig het.

[1.10.8] En nou kyk, daarvandaan kom hierdie traan, en daar is die plek van sy ontstaan!

[1.10.9] En hierdie traan sal eendag vir julle en julle nageslag as ‘n mooi môrester ontvou, wat al die volkere van die aarde, wat vir julle gedurende die tye van die tye in julle voetspore van berou sal volg, sal verlig, en sal vooraf die aarde van die stinkende modder van sonde skoon was en sal julle trane van berou en treur, van die vullis van die slang, reinig.

[1.10.10] En nou kyk nog eenmaal hier: Hierdie traan wil Ek op ‘n wit blom van hierdie struik tussen die twee reeds bevrugte blomme van Eva laat val, en daaruit sal eendag ‘n rein vrou ontvou, wat vir die slang die kop sal vertrap. Maar die slang sal ook vir haar in die hakskeen byt, maar die gif sal geen skade aan haar doen nie; en uit haar sal voortgaan, wat nou voor julle is, naamlik ‘n mooi môrester vir alle volkere van die aarde, wat ‘n goeie bedoeling het, en die ewige oordeel van alle teësinnige kinders van die slang!