[6.224.8] Wanneer daar dan weer `n profeet onder die volk opstaan en te kenne gee dat God deur hom praat, dan word die mense maar net vererg oor so iemand en dan sê die mense vir hom: 'Bewys maar eers dat jy net so onsterflik is soos EliJaH!' of 'Roep die reeds lank gestorwe vaders en profete, sodat ons hulle kan sien en hulle vir ons in lewende lywe kan getuig - ten eerste, dat daar werklik `n lewe na die dood is en hoe, en ten tweede, dat jy `n egte profeet is! As jy nie vir ons hierdie bewys kan gee nie, glo ons jou net so min soos wat ons nou en in die toekoms die ou profete geglo het en ooit sal glo; want hulle het gesterf soos wat jy ook sal sterwe, en niemand het na hulle dood ooit meer iets van hulle gehoor nie. Ons het wel hulle geskrifte bewaar, maar dit is deur die onversadigbare aarde verslind. Wat het ons egter aan hulle geskrifte vol lesse oor die ewige lewe, wanneer hulle as leraars, ons nie na hulle dood die oortuigende bewys kon gelewer het dat hulle leer waar was nie?!'

[6.224.9] Kyk, Heer en Leraar, so sal die mense met verloop van die tyd dink en optree, en hulle het die profete ook gedood, wat meestal gebeur het omdat hulle nie opgehou het om hulle allerlei straf van God te voorspel nie! Waarom word dit dan nie toegestaan dat `n gestorwe profeet af en toe weer na hierdie aarde toe kom en deur sy verskyning getuig van wat hy tydens sy aardse lewe geleer het nie? En waarom word die ongeloof van die mense steeds as skuld vir hulle aangereken?