[6.220.8] Daarop sê die Skrifgeleerde: 'Heer, U het nou baie goed en wys gespreek en so is dit ook; maar tog is daar nog iets waarmee ek dit nog nie so goed eens kan wees nie, en dit is die volgende: U sê dat mense die wêreld nie moet liefhê nie, omdat die wêreld die oordeel en die dood is. Nou, dit is op sigself heeltemal waar, - maar bedink nou eers hoe groot hierdie wêreld is en hoeveel mense onvrywillig op haar lewe! Wie gaan na hulle toe en bring vir hulle troos, en `n evangelie uit die hemele? Hulle groei wild op soos die onkruid op `n veld en ken niks en weet niks nie. Moet sulke mense ook deur die almagtige wil van God heeltemal blind op hierdie aarde geplaas word, en geen liefde vir hierdie aarde hê wat hulle dra en voed nie?

[6.220.9] Ons Judeërdom is al byna meer `n heidendom as `n egte Judeërdom; hoe sien dit dan met die ander volke en mense daaruit? Want, sover ons weet, ons denke en herinnering reik, kan geen mens tog iets daaraan doen dat hulle volkome willoos in hierdie slegte en ellendige wêreld gebore is nie! As hulle egter eenmaal daar is, dan word hulle dadelik vanaf hulle geboorte tot aan die rand van die graf voortdurend met al die moontlike gepla waarmee `n mens maar gepla kan word. Uiteindelik volg daar dan `n pynlike en bittere dood.